اَفتوءَ خرج لئیم کِردَن
(برای کار ناچیزی زحمت زیاد کشیدن)
موقَ خوءینَ کُلُفتَ بَلید عَمَّ بَخُفتَ
موقَ گِرگَ اُ زاری بَرید عَمَّنِ بیارید
(زحمت را به دوش یکی انداختن و مزد را به دیگری دادن)
چوپو و ِ چوش
عروس و ِجاهازش
سازِنَ و ِ سازش
سُفرَ و ِ پیازش
(هرچیزی ارزشش با چیز دیگه ای شناخته میشه...)
خَرِ وا پالو مُخُرَ دَرِ وا دالو...
(یعنی طرف خیلی آدم لاشخور و شکمباره ایه)
کور که بیکار مِمونَ مِرژِنگ مِکِنَ
(یعنی آدم از بیکاری ، کار دست خودش میده...کار بیهوده و بلکه مضر میکنه)
داسیلَ دَسَّ خوئِشِ نِمِزِنَ
(معادل همون چاقو دسته خودشو نمیبره فارسیه...)
ایما اَ ناعلاجی
و ِ خَر موئیم خانِم باجی...
(یعنی از ناعلاجی باید قدر نعمتی رو که داریم بدونیم...)
گیا(ه) سر ریشه خوئش سوز مُکُنَ
(یعنی هر کسی به اصالتی که داره پایبنده...)
از ضرب المثل های بروجردی لذّت ببرید
اینا همه شاهکارهای مادربزرگم ننه قزیه...
انشاالله باز هم براتون مینویسم...
موفق باشید
به افتخار بروجرد عزیزم هورااااااااااااااااااااااااااااااا
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
